Kuta 12 Augustus 2012

Indonesië dag 15 Kuta op Bali

Op zeven uur werden we gewekt en om kwart voor negen werden we met een Landrover opgehaald voor onze tocht over Bali. Bali is één van de ongeveer 17.500 eilanden van de Indonesische archipel, is vier keer zo groot als de provincie Utrecht en telt ruim vier miljoen inwoners. Jakarta, de hoofdstad van Indonesië alleen al telt ruim 18 miljoen zielen…

Nadat we een drietal Australische dames bij hun hotel hadden opgepikt, reden we richting Tegal Jadi village. Onderweg kwamen we twee rouwstoeten tegen. De Balinezen cremeren of begraven hun doden met veel ceremonieel en met een muzikale uitbundigheid die op ons vreemd overkomt. Over een laatste rustplaats kun je niet spreken want de Balinezen geloven in reïncarnatie. Na de crematie of begrafenis gaat de stoet naar de familietempel waar de ziel van de overledene een ereplaats krijgt.

De Balinese religie Agama Hindoe Dharma is een ingewikkeld geheel waarin de Hindoeïstische leer met elementen van het Boeddhisme en Oud-Maleise voorstellingen samengesmolten zijn. Het geloof in de bezieldheid van de natuur en de vergoddelijking van de voorouders spelen daarbij een belangrijke rol.

De religieuze voorstellingswereld van de Balinezen bestaat uit paren van tegenstellingen:
Goed en kwaad, rein en onrein, hemel en hel, licht en donker. Daarbij is binnen de tegenstelling het één net belangrijk als het ander. Om de wereldharmonie in evenwicht te houden wordt aan de tegengestelde krachten gelijke aandacht geschonken. Goden en demonen worden in gelijke mate gehuldigd.
Onderweg zien we ook honderden rood-witte bogen. Dat is ter gelegenheid van het feest op 17 augustus. Op 17 augustus 1945, twee dagen na de capitulatie van Japan, kondigde Soekarno de onafhankelijkheid van Indonesië af. Langs de straten zijn meer dan levensgrote portretten van hem te zien.

Aangekomen in het dorpje Tegal Jadi village verlaten we de jeep en gaan we de rimboe in. We volgen een glibberig pad met smalle bamboebruggetjes en steile trappen richting rivierbedding. Daar stoppen we en zien dat uit de rivierwand grote stukken rots worden gehakt. Tijdens onze gevaarlijke voettocht werden we gadegeslagen door twee vriendelijk lachende inheemse vrouwen. Tot onze verbazing stapelen zij drie rotsblokken op hun hoofd en wandelen daarmee doodleuk, zonder gebruik te maken van de relingen, naar de rotsweg waar wij onze jeep achterlieten. De rotsblokken hebben een gewicht van bijna 20 kilo. Deze handeling herhalen zij dagelijks zo’n dertig keer.
Het materiaal van de blokken wordt gebruikt om stenen voor tempels en huizen van te maken.
Eén steen van 25 kilo brengt 35 eurocent op. De dames zullen er niet rijk van worden maar hun humeur lijdt er niet onder en natuurlijk willen ze graag met ons op de foto………

We vervolgen onze weg langs rijstvelden, kleine koffie- en cacaoplantages en door kleine maar levendige dorpjes. Overal treffen we tempeltjes aan. Andere toeristen komen we allang niet meer tegen. Onze chauffeur annex reisgids vertelt vol trots over zijn geboortestreek.
We komen aan in Magunung village waar we een origineel Balinees familiehuis bezoeken. De eigenaar laat zijn huis zien dat opgetrokken is uit bamboe, modder en afval van rijststengels.
Trots laat hij de bamboeproducten zien die zijn dorpsgenoten gemaakt hebben en die hij voor hen voor een paar euro verkoopt. Nadat we een paar dingen gekocht hadden, bedankte hij ons voor de bijdrage die wij zojuist geleverd hadden aan de verdere economische ontwikkeling van zijn dorp…….

We krijgen een heerlijk kopje koffie aangeboden en een zelf gebakken koekje,

We rijden nu naar de nederzetting die in de regenwoud van de heilige berg Batukaru ligt.
We genieten van de prachtige vergezichten op de terrasvormige rijstvelden. Op Java hebben we daar ook al van genoten maar deze zijn nog veel fraaier. We hebben nu het gevoel dat we de “secret soul of Bali” ontdekt hebben en mensen wat is dit onbeschrijflijk mooi!
De weg wordt steeds smaller en we klimmen gestaag. Het wordt koeler en we rijden door wouden met enorme bamboebomen. We bereiken uiteindelijk een kampement dat geheel uit bamboe is opgetrokken. Daar krijgen we en uitgebreide lunch met na afloop een kopje koffie met een cognacje…..een heel klein cognacje.
Het is stil op de heilige berg en we kunnen ons voorstellen dat de Balinezen geloven dat in deze serene rust de goden wonen…….

Na de lunch gaat onze tocht verder naar de hete bron van Banjar Belulang. Een klein dorpje waar tussen de tempels een kleine bron is. Het water uit deze bron is 30 graden warm en de Balinezen geloven dat het “heilige” water een geneeskrachtige werking heeft. Daarom wordt erin gebaad om zo van allerlei kwalen af te komen. Andere toeristen zijn er niet, kraampjes wel maar dan zonder opdringerige verkopers. We worden door jonge en oude mensen vriendelijk toegelachen, met de handen voor de borst wordt er respectvol naar ons gebogen…… dit is het echte Bali!

Tegen vijf uur zijn we terug bij ons hotel…..het was zeker geen goedkope excursie maar we zijn zo blij dat we van het echte Bali hebben mogen proeven. Het pure Bali, dat gekenmerkt wordt door opgewektheid, goedmoedigheid, mystiek, gulheid, vriendelijkheid en vooral door een groot wederzijds respect.

Deze geweldige ervaring pakt niemand ons meer af!