Fietstocht, nachttrein

Het loodzware programma begint zijn tol te eisen en daarom is in het programma voor vanmorgen een vrije dag gepland. Vanmiddag moeten we naar het station voor de nachttrein naar Bangkok, een rit van 13 uren.
Voor de echte diehards is dit echter geen probleem. Om acht uur stonden zij paraat voor een fietstocht door de rijstvelden en door leuke kleine dorpjes. Gerard ging ondanks zijn knieproblemen toch mee, voor hem had Peter iets bijzonders geregeld. We worden met open vrachtwagentjes opgehaald en arriveren na een uurtje in Little Village waar een Nederlander de scepter zwaait. De fietsen staan klaar en Gerard krijgt een plaatsje in de zijbak van een motor. Vandaaruit kan hij mooi foto’s maken.

Het wordt een enerverende tocht met een hoog educatief gehalte. We rijden langs rijstvelden waar we uitleg krijgen over het planten, verplanten en oogsten van de rijst. Jaarlijks zijn er drie oogsten. Een vierkante meter brengt gemiddeld tien kilo rijst op. Daarna gaat het naar een loodsje waar de rijst wordt verwerkt op soort en grootte van de korrel. Als we door de dorpjes rijden, worden we toegezwaaid door kinderen en volwassenen en altijd is er weer die ontwapende glimlach. Het valt ons op dat ieder dorpje, hoe klein ook, een tempel heeft en daar is men erg trots op.
Naar een indrukwekkende rit van zo’n dikke twintig kilometer komen we terug bij Little Village en wacht ons een heerlijke lunch. We worden terug naar ons hotel gebracht waar we om één uur de kamer moeten verlaten. Om half vier worden we opgehaald voor en gaan we naar het station waar de nachttrein naar Bangkok al op ons staat te wachten. We hebben gereserveerde plaatsen in een ruime coupé. Klokslag vijf uur zet de trein zich in beweging en begint de tocht die dertien uur zou duren.
Aan boord bevinden zich de dinerboxen met en keur aan lekker voedsel. Rond half acht, het is inmiddels donker, worden de bedden door het treinpersoneel in gereedheid gebracht. De stoelen en leuningen leveren een comfortabel bed van 1 meter 6o bij 2 meter op en uit het plafond wordt een bak uitgeklapt voor nog een bed van 80 bij 160. Ook zijn er kussens en dekens. De toiletten en wasruimtes verliezen zienderogen aan aantrekkingskracht. Alcohol is in de trein streng verboden dus een slaapmutsje zit er niet echt in. Rond tien uur wordt het stil in de coupé. We proberen wat te slapen. Het gebonk van de trein en het herhaaldelijk stoppen en weer optrekken maken dat niet makkelijk. Tot morgen!