Dagje water
Door: Gerard & Ideke
01 Augustus 2013 | Griekenland, Alonissos
Donderdag 1 augustus 2013
Op tijd het bed uit, ontbijten en de bult af naar de haven. Om tien uur vertrekt de boot. En we moesten er tien minuten eerder zijn. Boten zat maar waar is onze boot? Even voor tienen komt er een blauw bootje aanvaren, dat moet hem zijn! Gauw aan boord met nog zo’n dertigtal andere gasten van allerlei nationaliteiten.
Kapitein Pakis heet ons welkom en hij blijkt een grage en bevlogen verteller te zijn. Hij vertelt vol vuur over de geschiedenis, archeologie en de mythologie van het eiland. Ter hoogte van Aghios Dimitrios gaat het anker uit voor een eerste zwemstop. Daarna varen we naar de blauwe grotten, waar piraten zich verscholen: en gaat het verder door het Marine Park. Onze kapitein vertelt uitgebreid over het belang van dit Nationaal Park.
Het werd in 1992 opgericht en omvat naast Alonissos (dat overigens ‘het andere eiland’ betekent) 6 kleinere eilanden en 22 onbewoonde eilandjes en rotspartijen. Het park is ingedeeld in verschillende zones met elk eigen regels. Doel van het park is de zeldzame flora en fauna te beschermen. Om ons even tot de dieren te beperken: hier leven 300 zeldzame vissoorten, tachtig zeldzame vogels, reptielen en ook zoogdieren waarvan de mediterrane monniksrob en de dolfijnen het meest tot de verbeelding spreken.
Aan boord nuttigen we een heerlijke lunch die door de bemanning is klaargemaakt.
De tocht verder richting Monastery Bay en Kyna Panagia island. In de Monastery Bay kon je van boord om na een gevaarlijke klim het klooster te bezoeken waar twee monniken wonen. Dit doet me sterk denken aan een liedje van Jaap Fischer, maar dat terzijde. De monniken houden zich bezig met de bereiding van wijn en verder schijnen ze veel te bidden. Wat een baan………..
Tijd om terug te varen naar Patitiri. Onze kapitein voert nog even de vissen (zomergriepje?) terwijl zijn stuurman luid snurkend een middagdutje doet. Toch bereiken we heelhuids de laatste ankerplaats bij het eilandje Peristera waar bij een scheepswrak nog even gezwommen kan worden.
Om 19.00 uur precies meren we aan in de haven van Patitiri.
‘Tired but happy, full of found memories and knowledge”, zoals zo mooi in de folder valt te lezen, maar het klopt helemaal.
Nog even iets eten en dan wandelen we op ons gemak naar ons hotel. Het is tenslotte niet meer zo heel warm……..Tot morgen!
Op tijd het bed uit, ontbijten en de bult af naar de haven. Om tien uur vertrekt de boot. En we moesten er tien minuten eerder zijn. Boten zat maar waar is onze boot? Even voor tienen komt er een blauw bootje aanvaren, dat moet hem zijn! Gauw aan boord met nog zo’n dertigtal andere gasten van allerlei nationaliteiten.
Kapitein Pakis heet ons welkom en hij blijkt een grage en bevlogen verteller te zijn. Hij vertelt vol vuur over de geschiedenis, archeologie en de mythologie van het eiland. Ter hoogte van Aghios Dimitrios gaat het anker uit voor een eerste zwemstop. Daarna varen we naar de blauwe grotten, waar piraten zich verscholen: en gaat het verder door het Marine Park. Onze kapitein vertelt uitgebreid over het belang van dit Nationaal Park.
Het werd in 1992 opgericht en omvat naast Alonissos (dat overigens ‘het andere eiland’ betekent) 6 kleinere eilanden en 22 onbewoonde eilandjes en rotspartijen. Het park is ingedeeld in verschillende zones met elk eigen regels. Doel van het park is de zeldzame flora en fauna te beschermen. Om ons even tot de dieren te beperken: hier leven 300 zeldzame vissoorten, tachtig zeldzame vogels, reptielen en ook zoogdieren waarvan de mediterrane monniksrob en de dolfijnen het meest tot de verbeelding spreken.
Aan boord nuttigen we een heerlijke lunch die door de bemanning is klaargemaakt.
De tocht verder richting Monastery Bay en Kyna Panagia island. In de Monastery Bay kon je van boord om na een gevaarlijke klim het klooster te bezoeken waar twee monniken wonen. Dit doet me sterk denken aan een liedje van Jaap Fischer, maar dat terzijde. De monniken houden zich bezig met de bereiding van wijn en verder schijnen ze veel te bidden. Wat een baan………..
Tijd om terug te varen naar Patitiri. Onze kapitein voert nog even de vissen (zomergriepje?) terwijl zijn stuurman luid snurkend een middagdutje doet. Toch bereiken we heelhuids de laatste ankerplaats bij het eilandje Peristera waar bij een scheepswrak nog even gezwommen kan worden.
Om 19.00 uur precies meren we aan in de haven van Patitiri.
‘Tired but happy, full of found memories and knowledge”, zoals zo mooi in de folder valt te lezen, maar het klopt helemaal.
Nog even iets eten en dan wandelen we op ons gemak naar ons hotel. Het is tenslotte niet meer zo heel warm……..Tot morgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
