Mama Mia
Door: Gerard & Ideke
07 Augustus 2013 | Griekenland, Skópelos
Woensdag 7 augustus 2013
Het is half tien ’s avonds en we blikken terug op een fantastische Mama Mia dag.
Maar laten we bij het begin beginnen. Vanmorgen waren er tot grote vreugde van Ideke wel scrumbled eggs. Na het ontbijt lekker naar het busstation in de haven gekuierd. Gisteren zagen we dat de lokale bus naar Glossa om half twaalf zou vertrekken. We waren mooi op tijd, maar geen bus.
Tot onze stomme verbazing vertrekt die bus vandaag voor de verandering om twaalf uur. Moet kunnen, niet moeilijk over doen. De rit duurt een uur en kost vier euro tachtig per persoon enkele reis. We kiezen voor een plekje aan de zeekant. Nadeel is wel dat we constant de afgrond in turen.
We passeren de prachtigste baaien met dito strandjes. In Glossa nemen we een taxi (€ 25) naar Agios Ioannis waar op een rotspunt het kerkje staat uit Mama Mia. De weg ernaar toe is dusdanig dat er geen bus kan rijden. Onze taxichauffeur heeft daar geen enkele moeite mee. Hij bestuurt zijn voiture met zijn linkerhand terwijl hij met zijn rechterhand telefoontjes beantwoordt en er, ter verhoging van de feestvreugde, in slaagt om zelf ook te bellen. Hij kan de weg dromen maar heeft niet in de gaten dat hij ons een nachtmerrie bezorgt.
Het is druk bij de rotspunt die tweehonderd treden boven de zee uitsteekt. Op het hoogste punt van de rots zien we het beroemde kerkje. Ideke trekt haar stoute (sport) schoenen aan en aanvaardt de klim. Gerard heeft al jaren hoogtevrees en blijft vol bewondering achter. Ideke bewondert het kerkje en doet daar uitgebreid verslag van. Zij is er heilig van overtuigd dat er in het kerkje nooit veertig man passen, zoals de film ons wil doen geloven. Zij houdt het op hoogstens een man of acht.
Een paar uur later gaat het met dezelfde taxi (al bellend) weer naar Glossa en vandaaruit met de overvolle lokale bus naar ons haventje waar we heerlijk gegeten hebben.
Het liedje ‘Sitting on the dock of te bay’ raken we niet meer kwijt. Vlak naast ons zitten een viertal Engelse dames die opeens heel snel de boot op moeten en hun karaf witte wijn op onze tafel deponeren. Doen we niet moeilijk over: past helemaal in het plaatje van deze heerlijke dag!
Tot morgen!
Het is half tien ’s avonds en we blikken terug op een fantastische Mama Mia dag.
Maar laten we bij het begin beginnen. Vanmorgen waren er tot grote vreugde van Ideke wel scrumbled eggs. Na het ontbijt lekker naar het busstation in de haven gekuierd. Gisteren zagen we dat de lokale bus naar Glossa om half twaalf zou vertrekken. We waren mooi op tijd, maar geen bus.
Tot onze stomme verbazing vertrekt die bus vandaag voor de verandering om twaalf uur. Moet kunnen, niet moeilijk over doen. De rit duurt een uur en kost vier euro tachtig per persoon enkele reis. We kiezen voor een plekje aan de zeekant. Nadeel is wel dat we constant de afgrond in turen.
We passeren de prachtigste baaien met dito strandjes. In Glossa nemen we een taxi (€ 25) naar Agios Ioannis waar op een rotspunt het kerkje staat uit Mama Mia. De weg ernaar toe is dusdanig dat er geen bus kan rijden. Onze taxichauffeur heeft daar geen enkele moeite mee. Hij bestuurt zijn voiture met zijn linkerhand terwijl hij met zijn rechterhand telefoontjes beantwoordt en er, ter verhoging van de feestvreugde, in slaagt om zelf ook te bellen. Hij kan de weg dromen maar heeft niet in de gaten dat hij ons een nachtmerrie bezorgt.
Het is druk bij de rotspunt die tweehonderd treden boven de zee uitsteekt. Op het hoogste punt van de rots zien we het beroemde kerkje. Ideke trekt haar stoute (sport) schoenen aan en aanvaardt de klim. Gerard heeft al jaren hoogtevrees en blijft vol bewondering achter. Ideke bewondert het kerkje en doet daar uitgebreid verslag van. Zij is er heilig van overtuigd dat er in het kerkje nooit veertig man passen, zoals de film ons wil doen geloven. Zij houdt het op hoogstens een man of acht.
Een paar uur later gaat het met dezelfde taxi (al bellend) weer naar Glossa en vandaaruit met de overvolle lokale bus naar ons haventje waar we heerlijk gegeten hebben.
Het liedje ‘Sitting on the dock of te bay’ raken we niet meer kwijt. Vlak naast ons zitten een viertal Engelse dames die opeens heel snel de boot op moeten en hun karaf witte wijn op onze tafel deponeren. Doen we niet moeilijk over: past helemaal in het plaatje van deze heerlijke dag!
Tot morgen!
-
09 Augustus 2013 - 14:44
Bert En Gonny:
Foto's en berichten zeggen voldoende!
Nog heel veel plezier :-) -
09 Augustus 2013 - 17:06
Irma:
Ha vakantiegangers,
Jullie reisverslagen brengen mooie herinneringen aan vorig jaar bij ons naar boven. Leuk, hoor om dit allemaal te lezen.Geniet er nog maar lekker van!
Tot het volgende verslag. -
09 Augustus 2013 - 18:11
Sophie:
Wat een mooie foto's!! En zo te lezen lijkt de Griekse cultuur erg veel op de Spaanse cultuur...
Mañana mañana.. Of Surinaams :-) -
05 Januari 2017 - 11:57
Ton:
mooie verhalen,wij willen in aug/sept 2017 ook de 3 eilanden van de sporaden bezoeken.wij, 60 ers zijn benieuwd hoe of waar jullie dit geboekt hebben,en of de hotels aan je verwachtingen voldeden, en / of is het ook zelf allemaal te regelen,ik ben benieuwd of je dit ontvangt en mij iets laat horen. Groetjes Ton
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
