“Akoeti’s en de azuurblauwe Caribbean”
Door: GerenterardIdeke
30 Juli 2010 | Mexico, Playa del Carmen
Donderdag, 29 juli 2010
“Akoeti’s en de azuurblauwe Caribbean”
Vandaag hebben we het erg rustig aangedaan. Het was warm zoals de hele week al en onze ligbedden aan het zwembad met uizicht op de Caribbean lonkte. Zoals we een paar dagen geleden al meldden, hebben we hier dagelijks te maken met vele, vele muggen die er lustig op los prikken. We hebben bij de drogist antimugspullen gekocht en die helpen goed. De overjarige spullen die we van thuis mee brachten deden de muggen helemaal niets. Sterker nog: ze trokken er een lange neus bij en prikten ons vervolgens helemaal lek.
Beesten die we thuis niet kennen en die we dagelijks in de tuin aantreffen zijn de akoeti en de leguaan.
Eerstgenoemd beest, de akoeti dus, heeft de afmetingen van een grote poes/kleine hond, kies zelf maar. Heeft een spitse snuit en een heel lange staart. Is vrij schichtig maar schrikt er niet voor terug onder toeziend oog van tientallen toeristen de prullenbakken te onderzoeken op voedsel. Dat lukt meestal niet want de zaak wordt hier vreselijk goed onderhouden. Ook de straten, stoepen en bermen zijn hier veel schoner dan we bijvoorbeeld in Spanje gewend zijn.
Van de akoeti en de leguaan hebben we foto’s gemaakt die we bij het artikel plaatsen. Het is even zoeken naar de leguaan maar hij staat er echt op. Heel vervelend maakt het beest handig gebruik van zijn schutkleur zodat hij in de struiken nauwelijks opvalt. We geven het beest natuurlijk groot gelijk maar dat maakt het fotograferen er niet gemakkelijker op.
Dan is er ook nog zo’n soort mammoet marmot die we de eerste dagen herhaaldelijk zagen maar dat beest ik zo van ons geschrokken dat die zich niet meer heeft laten zien. Terwijl we dit stukje schrijven kijken met een schuin oog naar het amfitheater waar elke avond shows opgevoerd worden. Er wordt zo’n Moulin Rouge dansje opgevoerd dat we ook bij het feest van “lieve Bert, hallo Gonny” gedaan hebben. Dit ziet er iets professioneler en vooral soepeler uit, eerlijk gezegd.
Vanmiddag lagen we dus aan de Caribbean. In de verte meren grote Amerikaanse toeristenboten aan op het eiland tegenover ons. Kijken naar de overkant zie je wel zeven schakeringen blauw met als topper het azuurblauw dat we nog nergens in zo’n intensiteit hebben mogen zien.
Morgen moeten we er om half zes uit. We gaan de hele dag op excursie naar o.a. gerestaureerde tempels. Heel misschien gaan we daar morgenavond nog over schrijven maar waarschijnlijk wordt het “vliegtuigwerk”. Plaats genoeg want we hebben op de terugweg business-class met alles erop en eraan. Er waren geen andere plaatsen meer. We weten het: heel decadent maar dat gold voor vrijwel elke minuut hier in Mexico.
“Akoeti’s en de azuurblauwe Caribbean”
Vandaag hebben we het erg rustig aangedaan. Het was warm zoals de hele week al en onze ligbedden aan het zwembad met uizicht op de Caribbean lonkte. Zoals we een paar dagen geleden al meldden, hebben we hier dagelijks te maken met vele, vele muggen die er lustig op los prikken. We hebben bij de drogist antimugspullen gekocht en die helpen goed. De overjarige spullen die we van thuis mee brachten deden de muggen helemaal niets. Sterker nog: ze trokken er een lange neus bij en prikten ons vervolgens helemaal lek.
Beesten die we thuis niet kennen en die we dagelijks in de tuin aantreffen zijn de akoeti en de leguaan.
Eerstgenoemd beest, de akoeti dus, heeft de afmetingen van een grote poes/kleine hond, kies zelf maar. Heeft een spitse snuit en een heel lange staart. Is vrij schichtig maar schrikt er niet voor terug onder toeziend oog van tientallen toeristen de prullenbakken te onderzoeken op voedsel. Dat lukt meestal niet want de zaak wordt hier vreselijk goed onderhouden. Ook de straten, stoepen en bermen zijn hier veel schoner dan we bijvoorbeeld in Spanje gewend zijn.
Van de akoeti en de leguaan hebben we foto’s gemaakt die we bij het artikel plaatsen. Het is even zoeken naar de leguaan maar hij staat er echt op. Heel vervelend maakt het beest handig gebruik van zijn schutkleur zodat hij in de struiken nauwelijks opvalt. We geven het beest natuurlijk groot gelijk maar dat maakt het fotograferen er niet gemakkelijker op.
Dan is er ook nog zo’n soort mammoet marmot die we de eerste dagen herhaaldelijk zagen maar dat beest ik zo van ons geschrokken dat die zich niet meer heeft laten zien. Terwijl we dit stukje schrijven kijken met een schuin oog naar het amfitheater waar elke avond shows opgevoerd worden. Er wordt zo’n Moulin Rouge dansje opgevoerd dat we ook bij het feest van “lieve Bert, hallo Gonny” gedaan hebben. Dit ziet er iets professioneler en vooral soepeler uit, eerlijk gezegd.
Vanmiddag lagen we dus aan de Caribbean. In de verte meren grote Amerikaanse toeristenboten aan op het eiland tegenover ons. Kijken naar de overkant zie je wel zeven schakeringen blauw met als topper het azuurblauw dat we nog nergens in zo’n intensiteit hebben mogen zien.
Morgen moeten we er om half zes uit. We gaan de hele dag op excursie naar o.a. gerestaureerde tempels. Heel misschien gaan we daar morgenavond nog over schrijven maar waarschijnlijk wordt het “vliegtuigwerk”. Plaats genoeg want we hebben op de terugweg business-class met alles erop en eraan. Er waren geen andere plaatsen meer. We weten het: heel decadent maar dat gold voor vrijwel elke minuut hier in Mexico.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
