“Starclass en tegen de tijd in naar huis”
Door: Gerard en Ideke
03 Augustus 2010 | Mexico, Playa del Carmen
Zaterdag 31 juli en zondag 1 augustus 2010
“Starclass en tegen de tijd in naar huis”
De dag van het vertrek. Ideke heeft ‘s morgens in alle rust de koffers ingepakt. Gerard heeft ze zo lang met het netbook in de open hal van het hotel gestald zodat hij haar niet voor de voeten kan lopen.
Om tien over twee ‘s middags werden al opgehaald. Voor een intercontinentale vlucht moet je drie uur voor vertrek op de luchthaven van Cancun (kenkoen) aanwezig zijn.
Voor de terugvlucht konden we alleen starclass boeken en op de luchthaven werden we meteen al met een voordeel hiervan geconfronteerd.
Voor de twaalf passagiers van de starclass was er een aparte balie. Tot ergernis van de medereizigers die voor de economy gekozen hadden konden we gewoon doorlopen en hoefden we niet achter in een lange rij aan te sluiten. Gênant, decadent?
Ook mochten we per persoon dertig kilo in de koffer hebben in plaats van twintig. De handbagage werd niet gewogen.
Ook bij het instappen hadden we voorrang… Terwijl de passagiers van de comfort en economyclass nog druk aan het “boarden” waren, zaten wij al achter de champagne. Water of fris mocht ook, maar ja…
Het vliegtuig vertrok een half uurtje later, tegen acht uur plaatselijke tijd. Volgens onze purser, een heel vrolijke lieve jongeman die ons qua gedrag erg aan Jos Brink deed denken, was dat helemaal geen probleem. Gezagvoerder Raterink was volgens hem heel goed in staat om het vliegtuig zondagmiddag rond 12.30 uur op Schiphol aan de grond te zetten. “Gewoon een kwestie van wat meer gas geven.” De vertraging werd overigens veroorzaakt omdat de passagierslijsten uit Cuba niet klopten, dit terzijde.
Het vliegtuig was nauwelijks opgestegen of onze ” Jos “ meldde zich al weer. “Wilt u iets drinken? We hebben van alles: cognac, whisky..u zegt het maar.”
Het drankje werd geserveerd met een Nederlandse krant naar keuze.
Een half uurtje later kwam hij onze wensen voor het diner opnemen. Voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht….
Nadat we twee heerlijke biefstukken verorberd hadden en het nagerecht op was, vroeg hij wel aperitiefje we bliefden.
Een kwartier later kregen we ieder een dvd-speler, die voor ons al was aangezet, en konden we letterlijk onze benen strekken . Het licht ging uit, de luikjes dicht om het slapen gemakkelijker te maken. Veel geslapen hebben we overigens niet. Boven Canada en het eerste stuk Atlantische Oceaan was het erg onrustig en dat zorgde voor de nodige turbulentie. Waarschijnlijk door het lekker eten en vooral de heerlijke drankjes kon ons dat niet zoveel schelen.
We vlogen tegen de tijd in dus de nacht was maar kort.
Na de koffie werd ons een uitgebreid ontbijt geserveerd. Via Noord-Ierland en Liverpool ging het richting Noordzee en al snel naderden we Schiphol. Een scherpe bocht naar rechts met uitzicht op een golfbaan bracht ons in de juiste positie voor de Bolderbaan waar we om kwart over twaalf landden. Zo’n terugvlucht mag je met recht een passende afsluiting van deze luxe en indrukwekkende vakantie noemen.
We mochten als eerste uitstappen en werden dus ook als eerste besnuffeld door een drugshond maar deze had geen verdere belangstelling voor ons.
Onze koffers waren als eerste op de band en daarna was het even wachten op taxi Wolters voor de rit naar Winterswijk….
We hopen dat jullie een beetje meegenoten hebben!
Gerard en Ideke
“Starclass en tegen de tijd in naar huis”
De dag van het vertrek. Ideke heeft ‘s morgens in alle rust de koffers ingepakt. Gerard heeft ze zo lang met het netbook in de open hal van het hotel gestald zodat hij haar niet voor de voeten kan lopen.
Om tien over twee ‘s middags werden al opgehaald. Voor een intercontinentale vlucht moet je drie uur voor vertrek op de luchthaven van Cancun (kenkoen) aanwezig zijn.
Voor de terugvlucht konden we alleen starclass boeken en op de luchthaven werden we meteen al met een voordeel hiervan geconfronteerd.
Voor de twaalf passagiers van de starclass was er een aparte balie. Tot ergernis van de medereizigers die voor de economy gekozen hadden konden we gewoon doorlopen en hoefden we niet achter in een lange rij aan te sluiten. Gênant, decadent?
Ook mochten we per persoon dertig kilo in de koffer hebben in plaats van twintig. De handbagage werd niet gewogen.
Ook bij het instappen hadden we voorrang… Terwijl de passagiers van de comfort en economyclass nog druk aan het “boarden” waren, zaten wij al achter de champagne. Water of fris mocht ook, maar ja…
Het vliegtuig vertrok een half uurtje later, tegen acht uur plaatselijke tijd. Volgens onze purser, een heel vrolijke lieve jongeman die ons qua gedrag erg aan Jos Brink deed denken, was dat helemaal geen probleem. Gezagvoerder Raterink was volgens hem heel goed in staat om het vliegtuig zondagmiddag rond 12.30 uur op Schiphol aan de grond te zetten. “Gewoon een kwestie van wat meer gas geven.” De vertraging werd overigens veroorzaakt omdat de passagierslijsten uit Cuba niet klopten, dit terzijde.
Het vliegtuig was nauwelijks opgestegen of onze ” Jos “ meldde zich al weer. “Wilt u iets drinken? We hebben van alles: cognac, whisky..u zegt het maar.”
Het drankje werd geserveerd met een Nederlandse krant naar keuze.
Een half uurtje later kwam hij onze wensen voor het diner opnemen. Voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht….
Nadat we twee heerlijke biefstukken verorberd hadden en het nagerecht op was, vroeg hij wel aperitiefje we bliefden.
Een kwartier later kregen we ieder een dvd-speler, die voor ons al was aangezet, en konden we letterlijk onze benen strekken . Het licht ging uit, de luikjes dicht om het slapen gemakkelijker te maken. Veel geslapen hebben we overigens niet. Boven Canada en het eerste stuk Atlantische Oceaan was het erg onrustig en dat zorgde voor de nodige turbulentie. Waarschijnlijk door het lekker eten en vooral de heerlijke drankjes kon ons dat niet zoveel schelen.
We vlogen tegen de tijd in dus de nacht was maar kort.
Na de koffie werd ons een uitgebreid ontbijt geserveerd. Via Noord-Ierland en Liverpool ging het richting Noordzee en al snel naderden we Schiphol. Een scherpe bocht naar rechts met uitzicht op een golfbaan bracht ons in de juiste positie voor de Bolderbaan waar we om kwart over twaalf landden. Zo’n terugvlucht mag je met recht een passende afsluiting van deze luxe en indrukwekkende vakantie noemen.
We mochten als eerste uitstappen en werden dus ook als eerste besnuffeld door een drugshond maar deze had geen verdere belangstelling voor ons.
Onze koffers waren als eerste op de band en daarna was het even wachten op taxi Wolters voor de rit naar Winterswijk….
We hopen dat jullie een beetje meegenoten hebben!
Gerard en Ideke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
