Onze Mayadag
Door: GerardIdeke
28 Juli 2010 | Mexico, Playa del Carmen
Zondag, 25 juli 2010
Onze Mayadag
Sorry mensen, maar over deze dag kunnen we jullie hoogstens 10% vertellen van alles wat we hebben meegemaakt. Het was gewoon enorm..
Om half negen werden we bij het hotel opgehaald voor onze eerst dagexcursie. We hadden voor een excursie gekozen met een Nederlandse reisleiding en dat bleek een schot in de roos. Soms kun je voor de helft van het geld al naar eenzelfde bestemming maar dan moet je maar afwachten of je de uitleg überhaupt kunt verstaan. Onze reisleidster was Josey, een dame die al vele jaren in Mexico woont en zich gespecialisseerd heeft in alles wat de Maya’s te maken heeft. Een zeer bevlogen type dat ook nog eens over een flinke dosis humor beschikt. Mooi megenomen dus.
Niets was haar teveel en zij vertelde uitvoerig over de Spaanse bezetting die voor een zeer groot deel de oorspronkelijke beschaving om zeep heeft geholpen. Volgens haar lijdt het Mexicaanse volk daardoor aan een soort collectief minderwaardigheidscomplex. Zo is alles wat het buitenland komt beter. Ook zorgt dit complex voor een vreemde tegenstrijdigheid. Men heeft een geweldige hekel aan Spanjaarden maar wil tegelijkertijd heel graag naar Spanje op vakantie om het land te leren kennen.
Zo’n tweehonderd jaar geleden heeft Mexico zich bevrijd van de Spanjaarden maar als je het goed bekijkt, heeft de geschiedenis zich de afgelopen decennia gewoon herhaald. De grote hotels, waaronder Riu, zijn in Spaanse handen en worden geleid door een voornamelijk Spaans management. De mindere baantjes zijn voor de Mexicanen. Zes dagen per week werken voor zo’n 240 euro per maand.Toch heeft het toerisme het land veel goeds gebracht zoals werkgelegenheid en een strenge wetgeving ter bescherming van o.a. de koraalriffen en de zeeschildpadden.
Het schiereiland Yucuta (vier keer zo groot als Nederland) is vrij vlak. Daar waar heuvels zijn ontdekte men vaak onder een dikke laag aarde Mayasteden en -tempels. Veel ontdekkingen zijn van zeer recente data. De Maya’s hadden namelijk de gewoonte om steden en tempels die verlaten werden te bedekken met een dikke laag zand, zodat anderen ze niet zouden vinden. Onze eerste bestemming vanmorgen was Coba, in een ver verleden één van de grootste Mayasteden van het schiereiland Yucatan. Naast de sportvelden van de Maya’s waar het winnende team werd opgeofferd aan de goden (waarom kon dit in 1974 niet?) kon je de 42 meter hoge tempel Nohoch Mul beklimmen.
Ik bedankte door mijn hoogtevrees voor de eer maar Ideke bracht het heel verdienstelijk tot halverwege. Het complex geeft een goed beeld van het hoge niveau van architectuur en astronomie waarover de Maya’s vele duizenden jaren al beschikten. Het kan raar gaan….
Na de lunch reden we naar het natuurreservaat Punta Laguna dat door de Maya bevolking wordt beheerd. Veel Maya’s hebben zich neergelegd bij de teloorgang van het Mayarijk en wachten gelaten af wanneer de goden voor de grote ommekeer zorgen. De afstammelingen van de Maya’s vertrouwen blindelings op hun goden. Rosalie is hier een uitzondering op.
Samen met haar familie verzorgt zij rondleidingen door het reservaat waar brul- en spinaapjes te bewonderen zijn. Het meest opmerkelijke is echter dat zij ook laat zien hoe zij en haar familie in de rimboe gehuisvest zijn. Dit is erbamelijk en staat in schril contrast met het hoge beschavingsniveau van de Maya’s duizenden jaren geleden.
Een tranentrekker van de reisorganisatie?
Josey, onze reisleidster, bestrijdt dit. “We zijn door Rosalie zelf benaderd met het verzoek deze rondleidingen te mogen verzorgen. Het is duidelijk dat zij wil breken met de gelatenheid onder de Maya’s en zelf wil werken aan een betere toekomst. Ik kom twee keer per week in het reservaat en hou de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten.” Zij is heilg overtuigd van de goede bedoelingen van de pas 28-jarige Rosalie en zal er alles aan doen om haar daarin te steunen.
Het was voor ons een een ontmoeting met twee uitersten van de Myacultuur die we nooit meer zullen en kunnen vergeten! Justine, onze Mayaserveerster, was in ieder geval apetrots op ons……….
Tot morrege!
Onze Mayadag
Sorry mensen, maar over deze dag kunnen we jullie hoogstens 10% vertellen van alles wat we hebben meegemaakt. Het was gewoon enorm..
Om half negen werden we bij het hotel opgehaald voor onze eerst dagexcursie. We hadden voor een excursie gekozen met een Nederlandse reisleiding en dat bleek een schot in de roos. Soms kun je voor de helft van het geld al naar eenzelfde bestemming maar dan moet je maar afwachten of je de uitleg überhaupt kunt verstaan. Onze reisleidster was Josey, een dame die al vele jaren in Mexico woont en zich gespecialisseerd heeft in alles wat de Maya’s te maken heeft. Een zeer bevlogen type dat ook nog eens over een flinke dosis humor beschikt. Mooi megenomen dus.
Niets was haar teveel en zij vertelde uitvoerig over de Spaanse bezetting die voor een zeer groot deel de oorspronkelijke beschaving om zeep heeft geholpen. Volgens haar lijdt het Mexicaanse volk daardoor aan een soort collectief minderwaardigheidscomplex. Zo is alles wat het buitenland komt beter. Ook zorgt dit complex voor een vreemde tegenstrijdigheid. Men heeft een geweldige hekel aan Spanjaarden maar wil tegelijkertijd heel graag naar Spanje op vakantie om het land te leren kennen.
Zo’n tweehonderd jaar geleden heeft Mexico zich bevrijd van de Spanjaarden maar als je het goed bekijkt, heeft de geschiedenis zich de afgelopen decennia gewoon herhaald. De grote hotels, waaronder Riu, zijn in Spaanse handen en worden geleid door een voornamelijk Spaans management. De mindere baantjes zijn voor de Mexicanen. Zes dagen per week werken voor zo’n 240 euro per maand.Toch heeft het toerisme het land veel goeds gebracht zoals werkgelegenheid en een strenge wetgeving ter bescherming van o.a. de koraalriffen en de zeeschildpadden.
Het schiereiland Yucuta (vier keer zo groot als Nederland) is vrij vlak. Daar waar heuvels zijn ontdekte men vaak onder een dikke laag aarde Mayasteden en -tempels. Veel ontdekkingen zijn van zeer recente data. De Maya’s hadden namelijk de gewoonte om steden en tempels die verlaten werden te bedekken met een dikke laag zand, zodat anderen ze niet zouden vinden. Onze eerste bestemming vanmorgen was Coba, in een ver verleden één van de grootste Mayasteden van het schiereiland Yucatan. Naast de sportvelden van de Maya’s waar het winnende team werd opgeofferd aan de goden (waarom kon dit in 1974 niet?) kon je de 42 meter hoge tempel Nohoch Mul beklimmen.
Ik bedankte door mijn hoogtevrees voor de eer maar Ideke bracht het heel verdienstelijk tot halverwege. Het complex geeft een goed beeld van het hoge niveau van architectuur en astronomie waarover de Maya’s vele duizenden jaren al beschikten. Het kan raar gaan….
Na de lunch reden we naar het natuurreservaat Punta Laguna dat door de Maya bevolking wordt beheerd. Veel Maya’s hebben zich neergelegd bij de teloorgang van het Mayarijk en wachten gelaten af wanneer de goden voor de grote ommekeer zorgen. De afstammelingen van de Maya’s vertrouwen blindelings op hun goden. Rosalie is hier een uitzondering op.
Samen met haar familie verzorgt zij rondleidingen door het reservaat waar brul- en spinaapjes te bewonderen zijn. Het meest opmerkelijke is echter dat zij ook laat zien hoe zij en haar familie in de rimboe gehuisvest zijn. Dit is erbamelijk en staat in schril contrast met het hoge beschavingsniveau van de Maya’s duizenden jaren geleden.
Een tranentrekker van de reisorganisatie?
Josey, onze reisleidster, bestrijdt dit. “We zijn door Rosalie zelf benaderd met het verzoek deze rondleidingen te mogen verzorgen. Het is duidelijk dat zij wil breken met de gelatenheid onder de Maya’s en zelf wil werken aan een betere toekomst. Ik kom twee keer per week in het reservaat en hou de ontwikkelingen nauwlettend in de gaten.” Zij is heilg overtuigd van de goede bedoelingen van de pas 28-jarige Rosalie en zal er alles aan doen om haar daarin te steunen.
Het was voor ons een een ontmoeting met twee uitersten van de Myacultuur die we nooit meer zullen en kunnen vergeten! Justine, onze Mayaserveerster, was in ieder geval apetrots op ons……….
Tot morrege!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
